Αυτοκτονία και οικονομική κρίση

Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που εξηγεί τη θετική συσχέτιση της ψυχικής ασθένειας και της οικονομικής κρίσης είναι το έντονο και ξαφνικό αίσθημα της απώλειας και η βίαιη οικονομική, κοινωνική και ψυχική αποσταθεροποίηση. Πιο συγκεκριμένα, το άτομο αντιλαμβανόμενο ότι έχασε την προσωπική του ασφάλεια και σταθερότητα εισέρχεται απότομα σε μια φάση πένθους! Δύο τυπικά χαρακτηριστικά αυτής είναι η άρνηση (της πραγματικότητας) και ο θυμός…

Αν μπορέσει να διαχειριστεί αυτά και να προχωρήσει στα επόμενα στάδια ώστε να ξεπεράσει την προσωπική του κρίση, τότε θα αποδεχθεί την «νέα» πραγματικότητα και θα προσαρμοστεί ομαλά σε αυτή. Διαφορετικά, θα παραμένει εγκλωβισμένος στην άρνηση και το θυμό και σταδιακά θα νιώθει ολοένα και πιο απελπισμένος και αβοήθητος με εμφανή πια τα σημάδια της κατάθλιψης και άλλων ψυχικών διαταραχών, συνοδευόμενα με πράξεις απελπισίας και αυτοκαταστροφής όπως αυτοκτονικές απόπειρες ή/και κατάχρηση ουσιών και αλκοόλ.